متوسط هزینه های زندگی در کانادا

هزینه های زندگی در کانادا یکی از سؤالات رایج برای افرادی است که قصد مهاجرت به کانادا را دارند. با توجه به درخواست‌های زیاد در این مورد ، پاسخ به آن را در قالب این پست می‌نویسم. هزینه های زندگی در کانادا به سه بخش زیر قابل تقسیم می‌باشند که به تفصیل در مورد هر یک سخن خواهم گفت.

۱- هزینه های بزرگ و ثابت برای خرید وسایل زندگی و اتومبیل و نظایر آن‌ها
۲- هزینه های جاری برای امور اساسی نظیر مسکن، خورد و خوراک، حمل و نقل، انرژی، خدماتی نظیر تلفن و اینترنت، پوشاک، مالیات بر درآمد و مواردی از این قبیل
۳-هزینه های ثانویه که پس از مدتی زندگی در کانادا به آن‌ها احساس نیاز می‌کنید مانند بیمه عمر و بیماری‌های سخت، پس انداز برای روزهای بیکاری، سفر به ایران یا هر نقطه دیگر جهان

هزینه های ثابت زندگی در کانادا

هزینه های بزرگ و ثابت تا حد زیادی قابل کنترل هستند. اگر شما وارد شهری مانند تورنتو می‌شوید، باید به محلی که برای سکونت انتخاب می‌کنید دقت زیادی داشته باشید. تورنتو و شهر های اطراف آن سیستم حمل و نقل عمومی مناسب و قابل اطمینانی دارند ولی نکته مهم اینجاست که تورنتوی بزرگ مجموعه گسترده از شهرهای مختلف است که در منطقه ای شاید به ابعاد صد کیلومتر در صد کیلومتر پخش شده‌اند. در چنین مکانی اگر محل سکونت شما در منطقه اسکاربورو در شرق تورنتو باشد و بخواهید به برامتون یا می سی ساگا در غرب برای کار سفر کنید، حداقل دو تا سه ساعت زمان باید برای هر سر باید در نظر بگیرید.

بهترین مکان سکونت برای مهاجرین و به خصوص ایرانی‌ها بنا بر تجربه، امتداد خیابان یانگ و نزدیک یا حتی با دسترسی مستقیم از داخل ساختمان به مترو می‌باشد. گرچه ساختمان‌های با دسترسی مستقیم کمی اجاره بیشتری دارند ولی آسایش و زمان صرفه جویی شده برای شما ارزش آن اضافه بها را دارد. در این صورت شما شاید تا چند وقت نیازی به خرید اتومبیل نداشته باشید. هزینه خرید وسایل زندگی در تورنتو یا ونکوور بسیار قابل کنترل توسط شما است. با خرید از حراجی‌ها می‌توانید بعضاً تا ۷۰ درصد تخفیف بگیرید. اگر هم بودجه کمتری برای وسایل زندگی دارید، می‌توانید اجناس دست دوم و سالم و تمیز را به قیمت‌هایی گاه تا یک دهم قیمت نو آن‌ها از حراجی‌های منازل بخرید. در مورد خرید اتومبیل هم همان‌طور که گفتم اگر بودجه ای ندارید، سعی کنید در نزدیکی خط مترو یا ایستگاه‌های اتوبوس خانه بگیرید. اگر هم می‌خواهید اتومبیل بخرید، حد تعادل را رعایت کنید. خرید اتومبیل نو و صفر کیلومتر تا چند سال شما را از هزینه و دردسر تعمیرات رها خواهد کرد ولی هزینه بیمه اتومبیل نو برای تازه مهاجرینی که سابقه بیمه و رانندگی در کانادا یا آمریکای شمالی را ندارند بسیار زیاد و گاهی تا ۵۰۰ دلار در ماه خواهد بود. اتومبیل بسیار قدیمی و کهنه هم نخرید که دردسر و هزینه های تعمیراتی آن آنقدر زیاد خواهد شد که کاملا غیر اقتصادی می‌شود.

در شهری مانند تورنتو به خاطر رطوبت زیاد، تابستان‌های شرجی و نمک‌های ضد یخی که در زمستان‌ها در خیابان‌ها می‌ریزند، عمر مفید اتومبیل شاید چیزی حدود ۱۰ سال باشد. یعنی یک اتومبیل ده ساله به بالا به احتمال بسیار زیاد دارای پوسیدگی‌های شدید در بدنه، شاسی، کف و موتور خواهد بود. در تورنتو خرید یک اتومبیل با عمر ۴-۳ را توصیه می‌کنم. بد نیست بدانید که یک اتومبیل نو آمریکایی در ۴ سال اول به میزان ۷۰ درصد از قیمت نوی خود را از دست می‌دهد. این افت قیمت در اتومبیل‌های ژاپنی نظیر تویوتا کمتر و حدود ۳۰ درصد است. از سوی دیگر بیمه این اتومبیل‌ها به گرانی ماشین‌های صفر کیلومتر نیست. در ونکوور به خاطر آب و هوای معتدل‌تری که دارد (زمستان‌های بسیار ملایم‌تر و تابستان‌های دل‌پذیر و بدون شرجی) اتومبیل‌ها بسیار سالم‌تر می‌مانند و شاید باورتان نشود که هنوز هم ب.ام.و های ۲۰۰۲ مدل سال‌های ۱۹۷۰ یا ۱۹۷۱ را هنوز هم می‌توان کم و بیش در خیابان‌های ونکوور دید.

هزینه های جاری زندگی در کانادا

اجاره آپارتمان در تورنتو و ونکوور تقریباً یکسان است. یک آپارتمان دوخوابه در خیابان یانگ تورنتو و نزدیک به مترو از ۱۲۰۰ دلار در ماه شروع می‌شود و می‌توان به طور متوسط آنرا حدود ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار در ماه برای یک آپارتمان متوسط در نظر گرفت. این اجاره بها در برخی ساختمان‌ها شامل هزینه برق و روشنایی هم می‌شود و در برخی نمی‌شود. هزینه برق یک آپارتمان دو خوابه شاید ماهانه ۱۰۰ تا ۱۲۰ دلار باشد.

در ونکوور و منطقه ایرانی نشین نیز اجاره‌ها کم و بیش در همین حد است. شما با ماهانه ۱۲۰۰ دلار می‌توانید حتی یک طبقه از یک خانه را اجاره کنید. در مناطق مرکزی شهر (داون تاون) در هر دو شهر اجاره‌ها بالاتر است و برای محاسبه سر انگشتی، رقم متر مربعی ۲۰ تا ۲۵ دلار در ماه را می‌توان در نظر گرفت. یعنی یک آپارتمان ۱۰۰ متری ماهانه ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ دلار خواهد بود.

پس از مسکن، به هزینه خورد و خوراک می‌رسیم. بر عکس تصور عموم، هزینه خورد و خوراک در کانادا بخش کوچکی از هزینه ماهانه را تشکیل می‌دهد و چنانچه خرید مایحتاج خود را با حراجی‌های هفتگی تنظیم کنید، رقم قابل ملاحظه ای در ماه صرفه جویی خواهید کرد. برای هزینه خورد و خوراک خانگی (شامل رستوران نمی‌شود) در ماه برای یک خانوار ۴ نفره رقم ۵۰۰ دلار شاید رقم معقولی باشد. البته در ونکوور این رقم کمی (شاید ۱۰ درصد) بالاتر باشد. ضمن آنکه در ونکوور خبری از حراج‌های داغ تورنتو نیست.

هزینه ایاب و ذهاب و بنزین و تعمیرات و بیمه ماشین بخش مهمی از درآمد ماهانه شما را خواهد بلعید. به خصوص اگر دارای دو اتومبیل باشید. هزینه بیمه در تورنتو و ونکوور تقریباً یکسان است. بهای بنزین در ونکوور حدود لیتری ۱۵ سنت (۱۵ درصد) از تورنتو بیشتر است. ولی به همان نسبت فواصل در ونکوور کوتاه‌ترند. در تورنتو اگر فاصله محل کار تا منزل شما نیم ساعت رانندگی یا حدود ۲۵ کیلومتر باشد نسبنا کار و زندگی‌تان نزدیکند. در حالی که در ونکوور این مسافت ۲۵ کیلومتری خیلی دور محسوب می‌شود. در تورنتو برای بیمه درمانی همگانی پولی پرداخت نمی‌کنید ولی در ونکوور به نسبت افراد خانواده و درآمدتان مبلغی حدود ماهانه ۱۲۰ دلار برای یک خانوار ۴ نفری باید پرداخت کنید. سرویس‌هایی نظیر موبایل و تلفن منزل و اینترنت و تلویزیون در هر دو شهر هم قیمت هستند و گرچه با توجه به سرویسی که می‌گیرید، رقم متفاوتی را پرداخت می‌کنید، ولی به طور تقریبی برای این سرویس‌ها باید این مبالغ را ماهیانه بپردازید: تلفن ثابت ۳۰ دلار – اینترنت ۳۰ دلار – تلویزیون ۴۰ دلار – موبایل ۳۵ دلار به بالا.

هزینه پوشاک در تورنتو به واسطه حراجی‌های خوب و فراوانش کمتر از ونکوور است. بسته به راه و روش لباس پوشیدنتان و اینکه تا چه جد به دنبال مارک‌های مشهور باشید، هزینه پوشاک می‌تواند از ماهانه متوسط ۳۰-۴۰ دلار تا چند صد دلار متغیر باشد. مالیات بر درآمد را هم فراموش نکنید به خصوص اگر برای خودتان کار می‌کنید و مالیاتتان را یکجا در انتهای سال مالی پرداخت می‌کنید، حواستان به کنار گذاشتن بخشی از درآمدتان برای پرداخت مالیات باشد. اگر کارمند جایی باشید، مالیات مستقیماً از دستمزد شما کسر می‌شود که بسته به میزان در آمدتان این رقم برای درآمد های نزدیک به ۱۰۰ هزار دلار در سال، به ۴۰ درصد هم می‌رسد.

هزینه های ثانویه زندگی در کانادا

و سرانجام بخش پایانی یا هزینه های ثانویه مثل بیمه عمر یا بیمه بیماری‌های سخت که با توجه به سن و سال و رقم بیمه و وضعیت سلامت جسمانی و جنسیت بسیار متغیر است و نمی‌توان برای آن رقم دقیقی ارایه کرد. هزینه سفر به ایران هم که الی ماشاالله است. یک سفر کوتاه یک ماهه برای یک خانوار ۴-۳ نفره به طور متوسط ۱۰ هزار دلار هزینه در بر دارد. معمولاً هم در سال‌های نخستین که دل‌تنگی ها بیشتر و گرفتاری‌های شغلی و روزمره کمتر است، این سفرها بیشتر به فکر آدم میزند. به هر حال رقم بزرگی با توجه به درآمد های کانادایی است که با توجه به بعد مسافت ایران و کانادا که باعث افزایش قیمت بلیط هواپیما می‌شود و نیز فرهنگ سوغاتی و خانواده های شلوغ و پرجمعیت، همگی دست به دست هم می‌دهند تا سفر به ایران را یک الزام پرهزینه به خصوص در سال‌های اولیه مهاجرت تبدیل کند. در این مطلب من هزینه‌هایی مانند رستوران و تفریحات و سینما و غیره را نیاوردم. معمولاً با توجه به وضعیت مالی هر خانوار، این‌ها شاید قابل کنترل‌ترین هزینه‌ها باشند.

اگر بخواهم به طور خلاصه و در یک جمله مطالب بالا را خلاصه کنم، باید بگویم که هزینه ماهانه زندگی در کانادا برای یک خانوار ۴ نفره می‌تواند از ماهانه ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ دلار شروع بشود و حد بالایی هم ندارد. به قول دوستی، تو این کانادا هیچی هم نخوری و نپوشی، ماهانه ۳۵۰۰ تا ۴۰۰۰ دلار هزینه ماهانه داری. عده ای هم با ماهانه ۱۰۰۰۰ دلار هم کسر بودجه می‌آوردند. ولی همان رقم ۴۰۰۰ دلار برای یک زندگی معمولی و متوسط به نظر درست‌تر می‌آید. ولی معمولاً هرچه از زمان اقامت افراد در کانادا بیشتر می‌گذرد هزینه های ماهانه آن‌ها هم بیشتر می‌شود بطوریکه پس از ۵-۴ سال دیگر تصور اینکه من چگونه با ماهانه ۲۵۰۰ دلار زندگی می‌کردم دشوار است زیرا هزینه های زندگی مثلاً روی ۵۰۰۰ دلار تنظیم شده‌اند.